Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Οι πανικοί είναι παλιά ιστορία...


Πανικοί προκύπτουν σε κάθε τομέα της ζωής, όχι μόνο στις αγορές μετοχών και επιτοκίων. Στην εισαγωγή των «Τριών Σωματοφυλάκων» ο Αλέξανδρος Δουμάς παρατηρεί αδιάφορα ότι στη Γαλλία του 17ου αιώνα οι πανικοί ήταν τόσο συνηθισμένο φαινόμενο, που οι πολίτες κοιμόντουσαν έχοντας από κοντά τα μουσκέτα ή τις σπάθες τους.


Τα περισσότερα βιβλία του 19ου αιώνα σχετικά με τις μετοχές απαριθμούν κάποιες ιστοριούλες, που αν συγκριθούν με τα κραχ του 1929 και του 1987, τα κάνουν να φαντάζουν σχεδόν άκακα.


Το 19ο αιώνα οι πανικοί ήταν τόσο διαδεδομένοι και βίαιοι, που καθημερινά ανταλλάσσονταν γροθιές μες στην αρχοντική λαμπρότητα της αίθουσας συναλλαγών του Χρηματιστηρίου Αξιών της Νέας Υόρκης.


Victor Niederhofer

Ποιοι και γιατί κινούν τις αγορές...


Οι κοινότητες που συνθέτουν την χρηματιστηριακή κοινωνία είναι: οι συντηρητικοί και οι δυναμικοί επενδυτές, κερδοσκόποι, οι χειραγωγοί και τα κορόιδα.

Οι συντηρητικοί επενδυτές του χρηματιστηρίου κινούνται με μοναδικό κριτήριο την μακροχρόνια απόδοση που μπορεί να προκύψει από τα μερίσματα και την συσσώρευση της εσωτερικής αξίας των μετοχών.

Συνήθως δεν του ενδιαφέρει να αγοράσουν για να πουλήσουν, αλλά να αγοράσουν για να έχουν εισόδημα.

Το κλειδί της επιτυχίας για τους δυναμικούς επενδυτές είναι το να καταφέρει κάποιος να αγοράσει φθηνά και πουλήσει ακριβά.

Για τους δυναμικούς επενδυτές φθηνή είναι μια μετοχή που διαπραγματεύεται κάτω από την αξία της και ακριβή αυτή που διαπραγματεύεται παραπάνω από την αξία της.

Για τους κερδοσκόπους το κλειδί της επιτυχίας συνήθως έγκείται στο να αγοράσουν σε οποιαδήποτε τιμή και να πουλήσουν σε πολύ υψηλότερη. Δεν τους ενδιαφέρει αν η τιμή που θα αγοράσουν είναι χαμηλότερη από την πραγματική αξία.

Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να προκύψει κάποιος που θα είναι διατεθειμένος να αγοράσει σε πολύ υψηλότερες τιμές. Οι κερδοσκόποι δεν δίνουν μεγάλη προσοχή στα θεμελιώδη στοιχεία, αλλά στις διακυμάνσεις της ψυχολογίας της αγοράς και το ρεύμα αυξομείωσης των συμμετεχόντων.

Οι χειραγωγοί αποτελούνται από τα λόμπι και τους βασικούς μετόχους που χρησιμοποιούν τις διακυμάνσεις των μετοχών που ελέγχουν για να κερδίζουν σε βάρος του κοινού.


Όταν στην αγορά υπάρχει ζήτηση για μετοχές οι χειραγωγοί ανεβάζουν τεχνηέντως τις τιμές σε συνεργασία με τις διοικήσεις που όταν οι τιμές είναι χαμηλά βγάζουν αρνητικές ειδήσεις και όταν είναι υψηλά θετικές για να αγοράσουν φθηνά και να πουλήσουν ακριβά.

Τα κοροϊδα είναι το πλήθος που στο τέλος ενός κύκλου χρηματιστηριακής ευφορίας αγοράζουν ότι βγαίνει προς πώληση ακόμα και τα σκουπίδια. Αυτό συμβαίνει γιατί εχει προηγηθεί μια περίοδος που η αγορά μοιράζει εύκολα κέρδη.
Ημερησία 28/03/08

Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

Οι νόμοι των μετοχών...


Aς δεχθούμε ότι μία αξία αυξάνεται μέχρι του επιπέδου εκείνου που υπολόγιζε ο επενδυτής. Κατ' αυτόν τον τρόπο όμως φτάνει σε μία επικίνδυνη ζώνη. Δηλαδή, από εκείνη τη στιγμή η κατάλληλη τιμή δεν ασκεί την ίδια έλξη στην κερδοσκοπία.

Υπάρχουν λίγοι μόνο που ενδιαφέρονται να αγοράσουν και εκείνοι που έχουν ήδη το χαρτί προσπαθούν τώρα με τις αναμενόμενες και επερχόμενες υψηλές τιμές να το ξεφορτωθούν για να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους.

Τότε αυτό που συμβαίνει είναι ότι όλοι θέλουν να περάσουν την ίδια στιγμή από τη μία και μοναδική πόρτα.

H πτώση των τιμών είναι παρούσα, αν και έχουν πραγματοποιηθεί τα γεγονότα που όλοι περίμεναν ή ίσως ακριβώς γι' αυτό το λόγο να πέφτουν οι τιμές.

H ίδια διαδικασία εκτυλίσσεται επίσης και κατά τον αντίστροφο τρόπο. Aς πάρουμε μια οποιαδήποτε αξία η οποία για εντελώς ευνόητους λόγους, για παράδειγμα στην ακραία περίπτωση που η εταιρεία αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες, θα έπρεπε να πέσει.

H αξία πέφτει και πλησιάζει το χαμηλό επίπεδο, στο οποίο λογικά θα έπρεπε να φτάσει. Kι ωστόσο διατηρείται σε υψηλή τιμή χωρίς περαιτέρω πτώση. Και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα παρά τις κακές ειδήσεις.

Αντρε Κοστολάνι

Περί διανομής


Ολοι αντιλαμβάνονται ότι κατά το τελευταίο ανοδικό χρηματιστηριακό κύκλο δεν υπήρξε διανομή χαρτιών. Της κίνησης ηγήθηκαν οι μεγάλοι παίκτες και οι αγορές ιδίων.

Κατά το τέλος ενός μακροπρόθεσμου κύκλου υπάρχει πληθωρισμός χαρτιών οι εταιρείες εκδίδουν νέες μετοχές και τα δυνατά χέρια ψεκάζουν τα αδύναμα με χαρτιά.

Οι μετοχές του δείκτη S&P 500 διαπραγματεύονται στις αγορές στις 7 Μαρτίου ήταν 8,8 δισ. τεμάχια. Το χαμηλότερο επίπεδο από τον Δεκέμβριο του 2000 και κατά 6,2% από το υψηλότερο όλων των εποχών των 9,3 δισ. τεμαχίων.

This is my generation


Κάποιοι θα θυμούνται ακόμη το παλιό τραγουδάκι των WHO με τον Ρότζερ Νταλτρεϋ να τραυλίζει για τη γενιά του. Στα επόμενα χρόνια θα καταλάβουμε ποια ήταν η γενιά που έφερε τα πάνω κάτω!

Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος που βλέπουμε γύρω μας με τα καλά αλλά και τα κατά του ξεκίνησε από την αισιόδοξη διάθεση που επικράτησε μετά το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.

Η αισιοδοξία φέρνει καλή διάθεση και η καλή διάθεση κάνει τους ανθρώπους ερωτεύσιμους. Ο έρωτας όπως έχει αποδειχτεί από τα πολύ παλιά χρόνια καταλήγει στο σεξ και το σεξ κάνει τους πελαργούς να φτερουγίζουν.

Η καλή διάθεση λοιπόν οδήγησε στο baby boom. Δημιουργήθηκε λοιπόν τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια μια γενιά που ήταν αριθμητικά μεγαλύτερη από τις άλλες.

Αυτό σημαίνει ότι τα επόμενα χρόνια αυξήθηκε η ζήτηση για πάνες μωρών, παιγνίδια, παιδικά παπουτσάκια, σχολικές αίθουσες κλπ.

Όταν η γενιά αυτή έφτασε μεταξύ 20 και 30 ετών στον δυτικό κόσμο δημιουργήθηκε μια αναλογία με αυξημένο ποσοστό νέων. Οι νέοι ως γνωστών (μην κοιτάτε σήμερα που είναι λίγα και φοβισμένα τα καημένα)είναι φορείς νέων ιδεών. Αυτό έφερε σύγκρουση με τους παλιούς και τις σκουριασμένες ιδέες τους.

Μοιραία λοιπόν ήρθε η εποχή που προέκυψε ένας νέος πρόεδρος με νέες ιδέες. Ηταν η πρώτη ενηλικίωση. Βέβαια ο Κένεντυ δολοφονήθηκε, αλλά οι νέες ιδέες σιγά-σιγά ρίζωσαν. Δολοφονήθηκε και ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και ο Τσε Γκεβάρα, ποτέ όμως ο κόσμος δεν ήταν πιο ανοιχτός σε νέες ιδέες.

Πριν δεν επέτρεπαν στους μαύρους να πάνε στα πανεπιστήμια, μετά ναι και τώρα η γενιά αυτή δεν έχει πρόβλημα να διεκδικήσει τον πρώτο μαύρο πρόεδρο.

Πριν από αυτή την εποχή το σεξ πριν από το γάμο ήταν αμαρτία, οι νέα εποχή ανακάλυψε τα προφυλακτικά, το μπλουτζιν, το καλσόν από ναυλον, τα αντισυλληπτικά. Οι νέοι του τότε έγιναν οι επιχειρηματίες και τα στελέχη του σήμερα.

Ο Μπιλ Γκητς, ο Στηβ Τζομπς, πρωτοστάτησαν στο δρόμο της ψηφιακής επανάστασης. Η ιεραρχία οριζοντιώθηκε στις επιχειρήσεις για χάρη της αποτελεσματικότητας.

Αν επαναστάσεις είναι οι διαδικασίες που αλλάζουν τα μυαλά των ανθρώπων, τις τελευταίες δεκαετίες ζήσαμε την μεγαλύτερη επανάσταση που έγινε ποτέ. Ηταν η εποχή που ξεκίνησε Ελβις, του Χέντριξ, τον Λένον, το Σαλβαντόρ Νταλί, το Πάμπλο Πικάσο, τον Κερουακ, τον Ντανιέλ κον Μπεντιτ, τον πρωτάρη, το Ρίτσραντ Μπρανσον...

Τελευταία μεγάλη νίκη της γενιάς αυτής ήταν ο Κλίντον, με την νέα οικονομία και τη φούσκα της τεχνολογίας.

Αν υπολογίσουμε τώρα ότι η πλέον παραγωγική ηλικία είναι αυτή μεταξύ 45 και 55 θα δούμε ότι διανύουμε την περίοδο που η ηλικιακή αυτή ομάδα κυριαρχεί στην δημογραφική πυραμίδα.

Η ηλικία μεταξύ 45-55 είναι αυτή που οι άνθρωποι διάγουν την πιο παραγωγική τους περίοδο και κάνουν τις μεγαλύτερες αποταμιεύσεις. Εχουμε δηλαδή ζήτηση για προϊόντα, ρευστότητα και ζήτηση για μετοχές.

Τα δημογραφικά στοιχεία των ΗΠΑ δείχνουν ότι η ομάδα αυτή από τις αρχές της δεκαετίας του 2010 θα αρχίσει να συνταξιοδοτείται. Σύνταξη σημαίνει λιγότερα έξοδα και καθόλου αποταμίευση. Δεν θα αγοράζουν πλέον μετοχές αλλά θα ρευστοποιούν για να έχουν εισόδημα.

Η επόμενη δεκαετία λοιπόν θα είναι ενδιαφέρουσα για τις αγορές καθώς θα έχουμε μετακινήσεις κοινωνικών τεκτονικών πλακών. Η είσοδος τη Κίνας με μερικές εκατοντάδες εκατ. καταναλωτές και προϊόντων και μετοχών είναι μια παράμετρος που κάποια στιγμή θα έχει επίδραση.

Και έτσι νάναι όμως η επόμενη δεκαετίας θα έχει σκαμπανεβάσματα με διάρκεια.

Η γενιά μας λοιπόν έκανε την εμφάνισή της με ηχηρό τρόπο, ίσως κάνει με τον ίδιο τρόπο και την αποχώρησή της από το πηδάλιο του πλανήτη και της οικονομίας του.

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ TRADER


Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός επιτυχημένου trader; Από εξωτερική άποψη, φαίνεται να υπάρχουν δύο αντίθετοι τύποι.


Ο ένας είναι ήσυχος, συγκρατημένος και συνήθως περνά απαρατήρητος στις συγκεντρώσεις. Ο άλλος είναι εξωστρεφής, λαμπερός, διασκεδαστικός και εκκεντρικός θα λέγαμε αντισυμβατικός.


Εσωτερικά όμως, είναι ολόιδιοι. Στο κολέγιο και οι δυο αφιέρωναν πολύ χρόνο σε εξωσχολικά ενδιαφέροντα και είχαν άνισους βαθμούς άριστα σε κάποια μαθήματα, τη βάση σε άλλα.


Συνήθως δεν είναι ούτε αξιαγάπητοι ούτε αντιπαθείς και προσαρμόζονται με ευκολία σε καινούριους ανθρώπους και καταστάσεις. Είναι εξαιρετικά θεληματικοί και ανεξάρτητοι και δεν ζητούν ποτέ χάρες ή βοήθεια.


Μπορεί να σας ζητήσουν τη γνώμη σας και να διαβάσουν πολλά προγνωστικά, αλλά σπάνια ενεργούν βάσει οτιδήποτε άλλου πέραν των δικών τους αποφάσεων.


Είναι τίμιοι μέχρι το κόκαλο και ζουν με τις δικές τους δυνάμεις και το θάρρος τους.

Μερικοί είναι φωνακλάδες και καταριούνται τις χασούρες ή τον εαυτό τους.


Victor Speranteo (Οι αρχές της επαγγελματικής κερδοσκοπίας.)

Ο τσελεμεντές του κερδοσκόπου...


Αν ανοίξει κάποιος τον τσελεμεντέ μπορεί να βρει 4-5 τρόπους να μαγειρέψει ντολμαδάκια, άλλους τόσους για γιουβαρλάκια και πάει λέγοντας.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια μαγειρική συνταγή η οποία να εγγυάται ασφαλή χρηματιστηριακά κέρδη. Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν χρηματιστήρια.


Ο λόγος που λειτουργούν τα χρηματιστήρια είναι η διαφωνία μεταξύ αγοραστών και πωλητών για την αξία μιας επιχείρησης σήμερα και κατά συνάρτηση στο μέλλον.


Αυτό που είναι πιο γοητευτικό στο χρηματιστήριο δεν είναι να βγάζει κάποιος από καιρού εις καιρόν κάποιο χαρτζιλίκι, ακολουθώντας το συρμό και τις φήμες, αλλά να το καταφέρει δηλαδή έχοντας καταλάβει πως δουλεύει ο κόσμος και πως λειτουργούν οι άνθρωποι.


Το χρηματιστήριο είναι ο μηχανισμός που προσφέρει στον καθένα τη δυνατότητα κατ’ αναλογία να αποφασίσει όπως ο πρόεδρος της Αμερικής, να μετρήσει όπως ο πρόεδρος της FED, να οραματιστεί όπως ο Μπιλ Γκεϊτς, να φιλοσοφήσει όπως Καντ ή ο Καστοριάδης, να μελετήσει τους γύρω τους όπως ο δόκτωρ Φροϊντ και να ασκηθεί στην υπομονή όπως ο Ιωβ ή ο Βούδας.


Το χρηματιστήριο μοιάζει με τη δημοκρατία όπου ναι μεν κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους, αλλά όποιος αποφασίσει να διεκδικήσει τα δικαιώματά του μπορεί να ανατρέψει το σκηνικό.


Στο χρηματιστήριο σε αντίθεση με την πολιτική επικρατεί αξιοκρατία καθώς κανένας δεν μπορεί να φλυαρεί άσκοπα επί μακρόν χωρίς να πληρώνει το τίμημα αν λέει μπαρούφες ή να απολαμβάνει το κέρδος αν τα λέει σωστά.


Το χρηματιστήριο εκτιμά τους αναχωρητές γιατί διαθέτουν ανεξάρτητη σκέψη, αλλά όχι τους ερημίτες γιατί είναι αποκομένοι από τον κόσμο. Τέλος το χρηματιστήριο ανταμοίβει τους ηγέτες και αυτούς σέρνουν πίσω τους το ρεύμα και αυτούς τολμούν να πάνε κόντρα στο ρεύμα.


Ημερησία 6 Μαρτίου 2008

Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

Τι ανεβάζει και κατεβάζει τις τιμές...


Mου λέτε ότι έχετε μετοχές πετρελαίου. Τον τελευταίο καιρό η διεθνής κερδοσκοπία αγόρασε επίσης μετοχές πετρελαίου και περιμένει τώρα να ανέβουν οι τιμές τους. Tη στιγμή που οι μετοχές αρχίζουν να ανεβαίνουν εξαιτίας βασικών αρχών πολλοί κερδοσκόποι θέλουν να επωφεληθούν γρήγορα και πουλάνε.


Στη συνέχεια οι μετοχές ανεβαίνουν πολύ λίγο ή και καθόλου. Άλλοι κερδοσκόποι κυριεύονται από ανυπομονησία επειδή δεν ανεβαίνουν οι τιμές όπως περιμένουν και πουλάνε επίσης κ.λπ. Έτσι μπορεί να συμβεί το εξής: να ουδετεροποιηθούν λόγω τεχνικών λόγων οι βασικές αρχές πάνω στις οποίες στήριξε κάποιος την κερδοσκοπία του.


Τότε δημιουργούνται οι καταστάσεις εκείνες κατά τις οποίες ο κερδοσκόπος δεν καταλαβαίνει γιατί όλα τα ισχύοντα επιχειρήματα που καθοδήγησαν τους υπολογισμούς του δεν αντανακλώνται στις τιμές.


Oι τιμές των μετοχών αντανακλούν την πραγματική τους αξία μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, διαφορετικά αντανακλούν τη σχέση της προσφοράς και της ζήτησης. Ανεξάρτητα από πού προέρχεται η προσφορά, όταν έρχεται οι τιμές των μετοχών πέφτουν.


Αυτός ο ισχυρισμός είναι εξίσου λογικός όσο λογικός θα ήταν και ο ακόλουθος: αν ανεβούν τα μερίσματα των μετοχών πετρελαίου, τότε οι τιμές των μετοχών αυτών θα πάνε στα ύψη.


Όμως η λογική των τεχνικών δεδομένων ήταν σε αυτή την περίπτωση ισχυρότερη από τη λογική των βασικών αρχών, δηλαδή: αγορές και πωλήσεις δεν πραγματοποιούνται μόνον όταν πίσω τους υπάρχουν καλά θεμελιωμένοι συλλογισμοί.


Αντρε Κοστολανι

Αυτόφωτες και ετερόφωτες αγορές...


Οσοι γνωρίζουν από χρηματιστήριο εδώ και αρκετούς μήνες δεν αγωνιούν για το πώς θα ανοίξει και πως θα κλείσει η Σοφοκλέους. Το ενδιαφέρον γι’ αυτούς ξεκινά μετά τις 4:30 ώρα Ελλάδας που ανοίγει η Wall.

H αλήθεια είναι ότι η Σοφοκλέους όπως και οι υπόλοιπες αγορές του πλανήτη λειτουργούν σαν ετερόφωτα σώματα. Ητοι, δεν καθορίζουν τις εξελίξεις αλλά κινούνται μέσα στα πλαίσια της τάσης που διαμορφώνει η αμερικάνικη αγορά.

Ακόμη και στην πενταετία 2007 με 2007 που οι ευρωπαικές συνεπικουρούμενες ή μη από την άνοδο του Ευρω επέδειξαν σημαντικά μεγαλύτερα κέρδη από τις αμερικανικές, οι αγορές πέραν του Ατλαντικού είναι αυτές που παραμένουν στο επίκεντρο των παγκόσμιων εξελίξεων.

Σίγουρα το κέντρο βάρους μετατoπίζεται προς την Ασία. Αλλά την υποκατάσταση του οικονομικού κέντρου του βάρους της Δύσης ισως να την δουν τα παιδιά ή τα εγγόνια μας.

Ας μην εντυπωσιαζόμαστε από διψήφιους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ και τεχνολογικές καινοτομίες. Το πολιτικό σύστημα και η οικονομική οργάνωση αποτελεί το κλειδί της πολιτικής και οικονομικής ηγεμονίας.

Αν συνεχίσει η Κίνα αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης και ευημερίας τι φαντάζει πιο πιθανό: να κυριαρχήσει στο κόσμο ή να προκύψει μια κοινωνική έκρηξη λόγω του απολυταρχικού πολιτικού συστήματος που δεν προβλέπει βαλβίδες εκτόνωσης όπως οι δημοκρατικές κοινωνίες;

Τις ίδιες προφητείες για το τέλος των δημοκρατιών της αγοράς της δύσης ακούγαμε και επί των πενταετών πλάνων εξηλεκτρισμού του Στάλιν, τις ίδιες και από το ιαπωνικό θαύμα, τις ίδιες και από τις τίγρεις της Ασίας. Τις ίδιες ακούμε τώρα και από το κινέζικο θαύμα.

Κουραφέξαλα, η οικονομία που μια ιδέα δεν κάνει πάνω από μερικές εβδομάδες να περάσει από το μυαλό στο χαρτί και από εκεί στην παραγωγή, ενώ αλλού η διαδικασία αυτή κρατάει χρόνια (ή δεν υλοποιείται ποτέ όπως στην Ελλάδα) θα διατηρεί την πρωτοκαθεδρία.

Όταν κάποιος το πετύχει αυτό ταχύτερα, τότε τα πράγματα θα αλλάξουν.
Ευτυχώς κομμουνιστικά ανέκδοτα όπως της Κίνας περιορίζονται στις «μαϊμού» αναπαραγωγές. Ο μόνος σοβαρός αντίπαλος του αμερικάνικου καπιταλισμού παραμένει ο ευρωπαικός καπιταλισμός της κοινωνικής αγοράς. Και αυτός για τις δύσκολες εποχές που χρειάζεται μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή.

Τα γρήγορα, τα τυφλά και τα στρατηγικά κέρδη


Ο καλός κερδοσκόπος μοιάζει με τον καλό χαρτοπαίχτη. Αμφότεροι πρέπει να προσαρμόζουν το παιγνίδι του με βάση τα χαρτιά που παίρνουν κάθε φορά.

Τα χαρτιά του χρηματιστή έχουν να κάνουν με τη συγκυρία της αγοράς. Υπάρχουν συγκυρίες που ευνοούν τα γρήγορα κέρδη, συγκυρίες που ευνοούν τα τυφλά κέρδη, συγκυρίες που ευνοούν τα στρατηγικά κέρδη και συγκυρίες που δεν ευνοούν κανενός είδους κέρδη.

Από το 2002 μέχρι το 2007 η άνοδος του Γενικού Δείκτη στηρίχθηκε στα κέρδη των τραπεζών από τη ανάπτυξη της στεγαστικής και της καταναλωτικής πίστης. Μιλάμε για στρατηγικά κέρδη.

Από το 1997 μέχρι το 1999 είχαμε σημαντική άνοδο των τραπεζικών μετοχών στη Σοφοκλέους η οποία στηρίχθηκε στην αύξηση της κερδοφορίας που προήρθε από την μείωση των επιτοκίων στην ελληνική οικονομία εν όψει της έλευσης του Ευρω.

Τα κέρδη εκείνης της περιόδου μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε σαν στρατηγικά και για τους διορατικούς θα μπορούσαν να είναι προβλέψιμα.

Το 1999 η σκυτάλη πέρασε στις μικρότερες κεφαλαιοποιήσεις στην αρχή με γνώμονα που εντόπιζε τις κεφαλαιοποιήσεις που συγκριτικά είχαν μείνει πίσω, και στη συνέχεια με βάση σενάρια μελλοντικών προεξοφλήσεων.

Τα κέρδη αυτής της περιόδου μπορούν να χαρακτηριστούν κυρίως σαν κέρδη τυφλά. Τα τυφλά κέρδη από την μια πλευρά είναι πολύ εύκολα και από την άλλη πολύ επικίνδυνα.

Όταν η αγορά μοιράζει τα τυφλά κέρδη δεν διακρίνει τους έμπειρους και τους άπειρους. Ευνοεί μάλλον τους άπειρους καθώς δεν έχουν επίγνωση του κινδύνου.

Η διαφορά μεταξύ του πλήθους των άπειρων και των λίγων εμπειρων διαφαίνεται στο τέλος κάθε κύκλου όταν η αγορά απαιτηθεί να πληρωθούν οι λογαριασμοί του ξεφαντώματος που έχει προηγηθεί.

Η αποτελεσματικός κερδοσκόπος όπως και ο αντίστοιχος επενδυτής πρέπει κάθε φορά να είναι σε θέση να διακρίνει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε συγκυρίας.

Δηλαδή, πότε είναι η εποχή για στρατηγικά κέρδη, για γρήγορα κέρδη και για τα τυφλά κέρδη, που είναι και η περίοδος που περιμένει το πλήθος των εποχιακών.

HΜΕΡΗΣΙΑ 27/02/08