Eξω πέφτουν φάπες, μέσα πέφτουν κατακέφαλα οι τράπεζες ανησυχούν για τους ρυθμούς ανάπτυξης των κερδών τους, οι μεσαίες εισηγμένες ανησυχούν για τα κέρδη τους και οι μικρές ανησυχούν γενικώς. Ξέρουν ότι όταν στο κάμπο μαλώνουν τα βουβάλια αλλοίμονο στα βατράχια που θα βρεθούν μπροστά τους.
«Και όμως δεν έχουν πανικοβληθεί ακόμη οι πελάτες μου, μου έλεγε χθες φίλος χρηματιστής. Αυτό με ανησυχεί για το που και πότε τελειώνει αυτή ιστορία.»
Η απάντηση μου ήταν ότι αυτοί που έχουν μείνει στην αγορά δεν αποτελούν δείγμα του μέσου όρου μια αγοράς για να χρησιμοποιούνται οι αντιδράσεις του σαν ανεμοδείκτης διαθέσεων. Εχουν μείνει λιγοι οι οποίοι διαθέτουν εμπειρία. Το βλέπω και από τα τηλέφωνα που δέχομαι ο ίδιος. Πολλές φορές έχω την αίσθηση ότι αυτοί με τους οποίους μιλάω τα ξέρουν καλύτερα από μένα τα τερτίπια των αγορών.
Με άλλο χρηματιστή που μίλησα και ο οποίος δουλεύει με ξένους η απάντηση που πήρα είναι ότι πέφτουν λευκές πετσέτες στο ρίνγκ της Σοφοκλέους. Οι ανατιμητές έχουν δεχθεί ισχυρά πλήγματα καθώς προσπάθησαν να συντονιστούν με τις ξένες αγορές αλλά η ρηχότητα της Σοφοκλέους και κάποιες μεγάλες εντολές χρησιμοποιούνται σαν χιονοστιβάδα. Ξεκινούν με κάποιο μέγεθος και οι frond runners short sellers τις καθιστούν βουνά ολόκληρα στο ταμπλό.
Να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά για επικείμενο short squeez..
Που είναι ο πάτος; με ρωτούσε κάποιος αναγνώστης χθες. Δυστυχώς αυτό μόνο εκ των υστέρων το γνωρίζεις. Με βάση τη λογική και οδηγό την αισιοδοξία κάπου μέσα στο επόμενο διάστημα που τελειώνει το Φθινόπωρο.
Αυτό με την λογική ότι το 2009 η πραγματική οικονομία μπορεί να δείξει σημάδια ανάρρωσης και το πέρας της ολυμπιάδα του Πεκίνου αποδειχτεί σαν αφορμή για αποκλιμάκωση της τιμής του πετρελαίου.
Τουτέστιν καλές μετοχές και καλές διακοπές!
Ημερησία 25/06/08