Ο καλός κερδοσκόπος μοιάζει με τον καλό χαρτοπαίχτη. Αμφότεροι πρέπει να προσαρμόζουν το παιγνίδι του με βάση τα χαρτιά που παίρνουν κάθε φορά.
Τα χαρτιά του χρηματιστή έχουν να κάνουν με τη συγκυρία της αγοράς. Υπάρχουν συγκυρίες που ευνοούν τα γρήγορα κέρδη, συγκυρίες που ευνοούν τα τυφλά κέρδη, συγκυρίες που ευνοούν τα στρατηγικά κέρδη και συγκυρίες που δεν ευνοούν κανενός είδους κέρδη.
Από το 2002 μέχρι το 2007 η άνοδος του Γενικού Δείκτη στηρίχθηκε στα κέρδη των τραπεζών από τη ανάπτυξη της στεγαστικής και της καταναλωτικής πίστης. Μιλάμε για στρατηγικά κέρδη.
Από το 1997 μέχρι το 1999 είχαμε σημαντική άνοδο των τραπεζικών μετοχών στη Σοφοκλέους η οποία στηρίχθηκε στην αύξηση της κερδοφορίας που προήρθε από την μείωση των επιτοκίων στην ελληνική οικονομία εν όψει της έλευσης του Ευρω.
Τα κέρδη εκείνης της περιόδου μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε σαν στρατηγικά και για τους διορατικούς θα μπορούσαν να είναι προβλέψιμα.
Το 1999 η σκυτάλη πέρασε στις μικρότερες κεφαλαιοποιήσεις στην αρχή με γνώμονα που εντόπιζε τις κεφαλαιοποιήσεις που συγκριτικά είχαν μείνει πίσω, και στη συνέχεια με βάση σενάρια μελλοντικών προεξοφλήσεων.
Τα κέρδη αυτής της περιόδου μπορούν να χαρακτηριστούν κυρίως σαν κέρδη τυφλά. Τα τυφλά κέρδη από την μια πλευρά είναι πολύ εύκολα και από την άλλη πολύ επικίνδυνα.
Όταν η αγορά μοιράζει τα τυφλά κέρδη δεν διακρίνει τους έμπειρους και τους άπειρους. Ευνοεί μάλλον τους άπειρους καθώς δεν έχουν επίγνωση του κινδύνου.
Η διαφορά μεταξύ του πλήθους των άπειρων και των λίγων εμπειρων διαφαίνεται στο τέλος κάθε κύκλου όταν η αγορά απαιτηθεί να πληρωθούν οι λογαριασμοί του ξεφαντώματος που έχει προηγηθεί.
Η αποτελεσματικός κερδοσκόπος όπως και ο αντίστοιχος επενδυτής πρέπει κάθε φορά να είναι σε θέση να διακρίνει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε συγκυρίας.
Δηλαδή, πότε είναι η εποχή για στρατηγικά κέρδη, για γρήγορα κέρδη και για τα τυφλά κέρδη, που είναι και η περίοδος που περιμένει το πλήθος των εποχιακών.
HΜΕΡΗΣΙΑ 27/02/08
Τα χαρτιά του χρηματιστή έχουν να κάνουν με τη συγκυρία της αγοράς. Υπάρχουν συγκυρίες που ευνοούν τα γρήγορα κέρδη, συγκυρίες που ευνοούν τα τυφλά κέρδη, συγκυρίες που ευνοούν τα στρατηγικά κέρδη και συγκυρίες που δεν ευνοούν κανενός είδους κέρδη.
Από το 2002 μέχρι το 2007 η άνοδος του Γενικού Δείκτη στηρίχθηκε στα κέρδη των τραπεζών από τη ανάπτυξη της στεγαστικής και της καταναλωτικής πίστης. Μιλάμε για στρατηγικά κέρδη.
Από το 1997 μέχρι το 1999 είχαμε σημαντική άνοδο των τραπεζικών μετοχών στη Σοφοκλέους η οποία στηρίχθηκε στην αύξηση της κερδοφορίας που προήρθε από την μείωση των επιτοκίων στην ελληνική οικονομία εν όψει της έλευσης του Ευρω.
Τα κέρδη εκείνης της περιόδου μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε σαν στρατηγικά και για τους διορατικούς θα μπορούσαν να είναι προβλέψιμα.
Το 1999 η σκυτάλη πέρασε στις μικρότερες κεφαλαιοποιήσεις στην αρχή με γνώμονα που εντόπιζε τις κεφαλαιοποιήσεις που συγκριτικά είχαν μείνει πίσω, και στη συνέχεια με βάση σενάρια μελλοντικών προεξοφλήσεων.
Τα κέρδη αυτής της περιόδου μπορούν να χαρακτηριστούν κυρίως σαν κέρδη τυφλά. Τα τυφλά κέρδη από την μια πλευρά είναι πολύ εύκολα και από την άλλη πολύ επικίνδυνα.
Όταν η αγορά μοιράζει τα τυφλά κέρδη δεν διακρίνει τους έμπειρους και τους άπειρους. Ευνοεί μάλλον τους άπειρους καθώς δεν έχουν επίγνωση του κινδύνου.
Η διαφορά μεταξύ του πλήθους των άπειρων και των λίγων εμπειρων διαφαίνεται στο τέλος κάθε κύκλου όταν η αγορά απαιτηθεί να πληρωθούν οι λογαριασμοί του ξεφαντώματος που έχει προηγηθεί.
Η αποτελεσματικός κερδοσκόπος όπως και ο αντίστοιχος επενδυτής πρέπει κάθε φορά να είναι σε θέση να διακρίνει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε συγκυρίας.
Δηλαδή, πότε είναι η εποχή για στρατηγικά κέρδη, για γρήγορα κέρδη και για τα τυφλά κέρδη, που είναι και η περίοδος που περιμένει το πλήθος των εποχιακών.
HΜΕΡΗΣΙΑ 27/02/08
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου