Οσοι γνωρίζουν από χρηματιστήριο εδώ και αρκετούς μήνες δεν αγωνιούν για το πώς θα ανοίξει και πως θα κλείσει η Σοφοκλέους. Το ενδιαφέρον γι’ αυτούς ξεκινά μετά τις 4:30 ώρα Ελλάδας που ανοίγει η Wall.
H αλήθεια είναι ότι η Σοφοκλέους όπως και οι υπόλοιπες αγορές του πλανήτη λειτουργούν σαν ετερόφωτα σώματα. Ητοι, δεν καθορίζουν τις εξελίξεις αλλά κινούνται μέσα στα πλαίσια της τάσης που διαμορφώνει η αμερικάνικη αγορά.
Ακόμη και στην πενταετία 2007 με 2007 που οι ευρωπαικές συνεπικουρούμενες ή μη από την άνοδο του Ευρω επέδειξαν σημαντικά μεγαλύτερα κέρδη από τις αμερικανικές, οι αγορές πέραν του Ατλαντικού είναι αυτές που παραμένουν στο επίκεντρο των παγκόσμιων εξελίξεων.
Σίγουρα το κέντρο βάρους μετατoπίζεται προς την Ασία. Αλλά την υποκατάσταση του οικονομικού κέντρου του βάρους της Δύσης ισως να την δουν τα παιδιά ή τα εγγόνια μας.
Ας μην εντυπωσιαζόμαστε από διψήφιους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ και τεχνολογικές καινοτομίες. Το πολιτικό σύστημα και η οικονομική οργάνωση αποτελεί το κλειδί της πολιτικής και οικονομικής ηγεμονίας.
Αν συνεχίσει η Κίνα αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης και ευημερίας τι φαντάζει πιο πιθανό: να κυριαρχήσει στο κόσμο ή να προκύψει μια κοινωνική έκρηξη λόγω του απολυταρχικού πολιτικού συστήματος που δεν προβλέπει βαλβίδες εκτόνωσης όπως οι δημοκρατικές κοινωνίες;
Τις ίδιες προφητείες για το τέλος των δημοκρατιών της αγοράς της δύσης ακούγαμε και επί των πενταετών πλάνων εξηλεκτρισμού του Στάλιν, τις ίδιες και από το ιαπωνικό θαύμα, τις ίδιες και από τις τίγρεις της Ασίας. Τις ίδιες ακούμε τώρα και από το κινέζικο θαύμα.
Κουραφέξαλα, η οικονομία που μια ιδέα δεν κάνει πάνω από μερικές εβδομάδες να περάσει από το μυαλό στο χαρτί και από εκεί στην παραγωγή, ενώ αλλού η διαδικασία αυτή κρατάει χρόνια (ή δεν υλοποιείται ποτέ όπως στην Ελλάδα) θα διατηρεί την πρωτοκαθεδρία.
Όταν κάποιος το πετύχει αυτό ταχύτερα, τότε τα πράγματα θα αλλάξουν.
Ευτυχώς κομμουνιστικά ανέκδοτα όπως της Κίνας περιορίζονται στις «μαϊμού» αναπαραγωγές. Ο μόνος σοβαρός αντίπαλος του αμερικάνικου καπιταλισμού παραμένει ο ευρωπαικός καπιταλισμός της κοινωνικής αγοράς. Και αυτός για τις δύσκολες εποχές που χρειάζεται μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή.
H αλήθεια είναι ότι η Σοφοκλέους όπως και οι υπόλοιπες αγορές του πλανήτη λειτουργούν σαν ετερόφωτα σώματα. Ητοι, δεν καθορίζουν τις εξελίξεις αλλά κινούνται μέσα στα πλαίσια της τάσης που διαμορφώνει η αμερικάνικη αγορά.
Ακόμη και στην πενταετία 2007 με 2007 που οι ευρωπαικές συνεπικουρούμενες ή μη από την άνοδο του Ευρω επέδειξαν σημαντικά μεγαλύτερα κέρδη από τις αμερικανικές, οι αγορές πέραν του Ατλαντικού είναι αυτές που παραμένουν στο επίκεντρο των παγκόσμιων εξελίξεων.
Σίγουρα το κέντρο βάρους μετατoπίζεται προς την Ασία. Αλλά την υποκατάσταση του οικονομικού κέντρου του βάρους της Δύσης ισως να την δουν τα παιδιά ή τα εγγόνια μας.
Ας μην εντυπωσιαζόμαστε από διψήφιους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ και τεχνολογικές καινοτομίες. Το πολιτικό σύστημα και η οικονομική οργάνωση αποτελεί το κλειδί της πολιτικής και οικονομικής ηγεμονίας.
Αν συνεχίσει η Κίνα αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης και ευημερίας τι φαντάζει πιο πιθανό: να κυριαρχήσει στο κόσμο ή να προκύψει μια κοινωνική έκρηξη λόγω του απολυταρχικού πολιτικού συστήματος που δεν προβλέπει βαλβίδες εκτόνωσης όπως οι δημοκρατικές κοινωνίες;
Τις ίδιες προφητείες για το τέλος των δημοκρατιών της αγοράς της δύσης ακούγαμε και επί των πενταετών πλάνων εξηλεκτρισμού του Στάλιν, τις ίδιες και από το ιαπωνικό θαύμα, τις ίδιες και από τις τίγρεις της Ασίας. Τις ίδιες ακούμε τώρα και από το κινέζικο θαύμα.
Κουραφέξαλα, η οικονομία που μια ιδέα δεν κάνει πάνω από μερικές εβδομάδες να περάσει από το μυαλό στο χαρτί και από εκεί στην παραγωγή, ενώ αλλού η διαδικασία αυτή κρατάει χρόνια (ή δεν υλοποιείται ποτέ όπως στην Ελλάδα) θα διατηρεί την πρωτοκαθεδρία.
Όταν κάποιος το πετύχει αυτό ταχύτερα, τότε τα πράγματα θα αλλάξουν.
Ευτυχώς κομμουνιστικά ανέκδοτα όπως της Κίνας περιορίζονται στις «μαϊμού» αναπαραγωγές. Ο μόνος σοβαρός αντίπαλος του αμερικάνικου καπιταλισμού παραμένει ο ευρωπαικός καπιταλισμός της κοινωνικής αγοράς. Και αυτός για τις δύσκολες εποχές που χρειάζεται μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου