Ο τσελεμεντές του κερδοσκόπου...

Αν ανοίξει κάποιος τον τσελεμεντέ μπορεί να βρει 4-5 τρόπους να μαγειρέψει ντολμαδάκια, άλλους τόσους για γιουβαρλάκια και πάει λέγοντας.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια μαγειρική συνταγή η οποία να εγγυάται ασφαλή χρηματιστηριακά κέρδη. Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν χρηματιστήρια.

Ο λόγος που λειτουργούν τα χρηματιστήρια είναι η διαφωνία μεταξύ αγοραστών και πωλητών για την αξία μιας επιχείρησης σήμερα και κατά συνάρτηση στο μέλλον.

Αυτό που είναι πιο γοητευτικό στο χρηματιστήριο δεν είναι να βγάζει κάποιος από καιρού εις καιρόν κάποιο χαρτζιλίκι, ακολουθώντας το συρμό και τις φήμες, αλλά να το καταφέρει δηλαδή έχοντας καταλάβει πως δουλεύει ο κόσμος και πως λειτουργούν οι άνθρωποι.

Το χρηματιστήριο είναι ο μηχανισμός που προσφέρει στον καθένα τη δυνατότητα κατ’ αναλογία να αποφασίσει όπως ο πρόεδρος της Αμερικής, να μετρήσει όπως ο πρόεδρος της FED, να οραματιστεί όπως ο Μπιλ Γκεϊτς, να φιλοσοφήσει όπως Καντ ή ο Καστοριάδης, να μελετήσει τους γύρω τους όπως ο δόκτωρ Φροϊντ και να ασκηθεί στην υπομονή όπως ο Ιωβ ή ο Βούδας.

Το χρηματιστήριο μοιάζει με τη δημοκρατία όπου ναι μεν κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους, αλλά όποιος αποφασίσει να διεκδικήσει τα δικαιώματά του μπορεί να ανατρέψει το σκηνικό.

Στο χρηματιστήριο σε αντίθεση με την πολιτική επικρατεί αξιοκρατία καθώς κανένας δεν μπορεί να φλυαρεί άσκοπα επί μακρόν χωρίς να πληρώνει το τίμημα αν λέει μπαρούφες ή να απολαμβάνει το κέρδος αν τα λέει σωστά.

Το χρηματιστήριο εκτιμά τους αναχωρητές γιατί διαθέτουν ανεξάρτητη σκέψη, αλλά όχι τους ερημίτες γιατί είναι αποκομένοι από τον κόσμο. Τέλος το χρηματιστήριο ανταμοίβει τους ηγέτες και αυτούς σέρνουν πίσω τους το ρεύμα και αυτούς τολμούν να πάνε κόντρα στο ρεύμα.

Ημερησία 6 Μαρτίου 2008