Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Τα κέρδη του πόνου!


Οι βίαιες πτώσεις κρύβουν πανικό και όχι τη μεθοδολογία με την οποία περνάνε τα χαρτιά από τα δυνατά χέρια στα αδύνατα.  

Χρηματιστηριακές συνεδριάσεις σαν αυτές τις τελευταίας εβδομάδας κάνουν και τους πλέον ψύχραιμους μακροπρόθεσμους επενδυτές να αναρωτιούνται μήπως είναι η ώρα να πουλήσουν έστω τη μισή θέση τους σε μετοχές προκειμένου να αγοράσουν χαμηλότερα.

 

Τους τελευταίους μήνες το φαινόμενο που εισέπρατα ότι παρατηρούν οι χρηματιστές ήταν αυτό της πλήρους αδιαφορίας. Οχι μόνο δεν έκαναν συναλλαγές οι πελάτες, αλλά ούτε καν ρωτούσαν για την κατάσταση του χαρτοφυλακίου.

 

Την τελευταία εβδομάδα κάτι άλλαξε. Πολλοί ήταν αυτοί που σκέφτηκαν ότι την πάτησα που την πάτησα μέχρι εδώ μήπως να  πουλήσω; Ανάλογο είναι το φαινόμενο και στις διεθνείς αγορές.

 

Το μείον 4,4% της Δευτέρας του Dow και το χθεσινό μείον 4,06% είναι αλήθεια ότι έκοψαν τα πόδια όσων εκ των επενδυτών μένουν όρθιοι είτε επαγγελματίες είναι αυτοί είτε ιδιώτες.

 

Στη στήλη Gurus Corner του Marketwatch.com εντόπισα τα εξής ενδιαφέροντα στοιχεία: «Υπολόγισα κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία  για τις 16 πτώσεις του Dow Jones στο παρελθόν που ξεπέρασαν το 4,7% της Δευτέρας.

 

Κατά μέσο όρο  έξι μήνες αργότερα ο Dow βρισκόταν 10,4% υψηλότερα.

 

Ένα χρόνο αργότερα βρισκόταν 13,8% υψηλότερα και δυο χρόνια αργότερα 25% υψηλότερα. Πέντε χρόνια αργότερα τα κέρδη ήταν 45,6%».

 

Βέβαια από παντού ακούμε ότι αυτή η κρίση είναι διαφορετική από τις άλλες. Δεν ξεκίνησε από το χρηματιστήριο και αρα δεν μπορεί αν εξηγηθεί με όρους ροών της ρευστότητας στις χρηματιστηριακές αγορές. Σωστά. Οι παλιότεροι θυμούνται όμως ότι σε κάθε κρίση το μοτίβο είναι ίδιο. «Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά».  

 

Είναι αλήθεια ότι αυτή τη στιγμή οι ταύροι έχουν στερέψει επιχειρημάτων. Η καταιγίδα των αρνητικών εξελίξεων είναι καταιγιστική που κάθε λογικά σκεπτόμενος καταλήγει ότι το ρίσκο είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τις προσδοκίες που φαντάζουν πενιχρές. Ετσι συμβαίνει συνήθως όμως, αλλιώς οι αγορές δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν προεξοφλητικοί μηχανισμοί.

 

Αν οι αρχαίοι πρόγονοι έλεγαν: Συν Αθηνά και χείρα κίνει, εμείς μάλλον θα πρέπει να πούμε ακολουθούμε τη λογική των αγορών και καλού κακού κάνουμε και καμιά προσευχή. 


Κατά τα λοιπά ισχύει αυτό που έλεγε ο γέρο Κοστολάνι: τα κέρδη του χρηματιστηρίου είναι πονεμένα λεφτά.

Οσοι κερδίσουν από τις αγορές των τελευταίων μηνών δεν υπάρχει αμφιβολλία ότι θάχουν πονέσει πολύ. 


4 σχόλια:

γ.κ. είπε...

"όταν φοβούνται μπαίνουμε όταν χαίρονται φεύγουμε."
όταν
(και επειδή όλοι έχουμε να λύσουμε θέματα με το υποσυνείδητο μας)
πάψουμε να είμαστε αποστασιοποιημένοι θεατές και αφήσουμε το θυμικό και το κυρίαρχο αίσθημα να μας συνεπάρει τότε κάνουμε το λάθος.
Γιατί τότε γράφοντα ιστορικές σελίδες οχι κέρδη!

υγ.Τον Μάρτιο του 2003 δεν θα τον ξεχάσω ποτέ!
Εκανα λάθος.
Έγινα στο παρα5 πρώτη ύλη για μια ιστορική σελίδα...

υγ.2 ΣΟΣ
δεν εννοώ οτι απο σήμερα είναι καλό να αγοράζει κάποιος.

divine_arapier είπε...

Το αρθρο στο marketwatch ισως εμπεριεχει αληθειες ως προς το συμπερασμα για τις μεγαλες πτωσεις του DOW και τις μετεπειτα ανοδους του, αλλα τα στοιχεια ειναι για τα τελευταια 60 χρονια. Ο DOW εχει αλλα 70 χρονια προηγουμενως στην πλατη του. Και για αυτα δε γινεται κανενας λογος. Ο,τι ειναι αποσπασματικο, ειναι και επικινδυνο. Δε μπορεις να απομονωνεις απο μια ιστορια 130 χρονων μονο τα τελευταια 60 για να βγαλεις τα συμπερασματα σου. Και εγω προσωπικα πιστευω οτι μετα απο αυτα τα sell-off που βλεπουμε θα δουμε ενα εντυπωσιακο ραλυ. Αλλα μετα μαλλον θα μας πεσει ο ουρανος στο κεφαλι!

Ανώνυμος είπε...

Όπως είχε πει και κάποιος είναι εξαιρετικά απίθανο να μπορέσει κάποιος να μυριστεί με τόση επιτυχία ακριβώς ποιός είναι ο πάτος και να αγοράσει εκεί, και αν συμβεί θα είναι από καθαρή τύχη. Ο μικροί που αν χάσουν δεν αντέχει η πλάτη τους τις ζημιές, καλό είναι να περιμένουν να φρενάρει το κάτω, να σταθεροποιηθεί για μερικές μέρες, να ανέβει μερικές μέρες και μετά ας μπουν έστω και λίγο ακριβότερα. Τώρα κάποιοι περιμένουν πάνω από το ταμπλό σαν αφελείς και μόλις δουν μειωμένη πτώση η μικρή άνοδο νομίζουν είναι οι μάγκες που θα πετύχουν τον πάτο και αγοράζουν. Και αμμέσως την επόμενη μέρα (που ξεφόρτωσαν οι εξυπνάκιες) τρώνε και την επιπλέον σφαλιάρα του -4,7% (καθώς και τις επόμενες). Συμπέρασμα, σε μια αγορά που μπήκε στο στάδιο της κρίσης και του παραλογισμού, μην προσπαθήσει κανείς να γίνει ο μάγκας, ούτε ο πρώτος που θα μυριστεί την αγορά (καλύτερα να είναι ο χιλιοστός και ας έχει λιγότερα κέρδη...)

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.