Πολλοί νομίζουν ότι αυτό που είναι χρησιμότερο στο χρηματιστήριο είναι να έχει κάποιος την όραση του σούπερμαν και με τις ακτίνες Χ να βλέπει τι κρύβουν οι άλλοι κάτω από τα ρούχα τους ή μέσα στο μυαλό τους.
Η στήλη διαφωνεί, όπως άλλωστε και με πολλά από τα τετριμμένα της κοινής μας χρηματιστηριακής και μη λογικής. Κάτω από τα «ρούχα» των άλλων σπάνια θα βρούμε εκπλήξεις. Ενώ μέσα στα μυαλά τους το εξασκημένο μάτι δεν θα δει παρά τα ίδια αρχέτυπα σκέψεις να καθοδηγούν σε παρόμοιες πράξεις που αγωνίζονται να μοιάζουν διαφορετικές.
Ενίοτε το πρόβλημα στις αγορές μοιάζει με το πρόβλημα της μεταδημοκρατίας ή αλλιώς της τηλεοπτικής δημοκρατίας. Οπερ, ένας ο πληθωρισμός ερεθισμάτων πληροφοριών ή δήθεν πληροφοριών που μπερδεύουν, παρά διαφωτίζουν.
Ενίοτε αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι η σούπερ όραση αλλά η μυωπική όραση που σβήνει τις περιττές λεπτομέρειες και βλέπει μόνο τα περιγράμματα της ουσίας.
Η ζωγραφική του Γιάννη Μόραλη είναι μια πολλή καλή άσκηση γι’ αυτό, καθώς αρέσκεται να φωτογραφίζει την αρχετυπική ουσία των θεμάτων της. Στο λογικό μας αυτή η γραφή μοιάζει με το να γράφει κάποιος σε μια επιφάνεια από μέλι. Τα γράμματα κρατάνε τη φόρμα τους για λίγα δευτερόλεπτα και μετά χάνονται στην λεία επιφάνεια. Στο υποσυνείδητο όμως που διαβάζει με άλλο αλφάβητο το μήνυμα έχει καταγραφεί με σινικό μελάνι.
Η στήλη διαφωνεί, όπως άλλωστε και με πολλά από τα τετριμμένα της κοινής μας χρηματιστηριακής και μη λογικής. Κάτω από τα «ρούχα» των άλλων σπάνια θα βρούμε εκπλήξεις. Ενώ μέσα στα μυαλά τους το εξασκημένο μάτι δεν θα δει παρά τα ίδια αρχέτυπα σκέψεις να καθοδηγούν σε παρόμοιες πράξεις που αγωνίζονται να μοιάζουν διαφορετικές.
Ενίοτε το πρόβλημα στις αγορές μοιάζει με το πρόβλημα της μεταδημοκρατίας ή αλλιώς της τηλεοπτικής δημοκρατίας. Οπερ, ένας ο πληθωρισμός ερεθισμάτων πληροφοριών ή δήθεν πληροφοριών που μπερδεύουν, παρά διαφωτίζουν.
Ενίοτε αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι η σούπερ όραση αλλά η μυωπική όραση που σβήνει τις περιττές λεπτομέρειες και βλέπει μόνο τα περιγράμματα της ουσίας.
Η ζωγραφική του Γιάννη Μόραλη είναι μια πολλή καλή άσκηση γι’ αυτό, καθώς αρέσκεται να φωτογραφίζει την αρχετυπική ουσία των θεμάτων της. Στο λογικό μας αυτή η γραφή μοιάζει με το να γράφει κάποιος σε μια επιφάνεια από μέλι. Τα γράμματα κρατάνε τη φόρμα τους για λίγα δευτερόλεπτα και μετά χάνονται στην λεία επιφάνεια. Στο υποσυνείδητο όμως που διαβάζει με άλλο αλφάβητο το μήνυμα έχει καταγραφεί με σινικό μελάνι.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου