Γιατί ανεβαίνουν οι τιμές τις μέρες τις κακές...

 Όσοι κερδοσκοπούν με την πτώση των τιμών και προηγουμένως έχουν πραγματοποιήσει αναρίθμητες πωλήσεις χωρίς κάλυψη, βλέπουν τώρα την ευόδωση των προσδοκιών τους και θέλουν να εξασφαλίσουν το κέρδος τους. Oι αγορές τους προκαλούν την άνοδο των τιμών. Έχω ζήσει το ίδιο φαινόμενο σε πολλές περιπτώσεις.

Ομόλογα που υποφέρουν, μετοχές "άρρωστων" εταιριών που βρίσκονταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ή είχαν ήδη χρεοκοπήσει, διατήρησαν για αρκετό καιρό ακόμα τις σχετικά υψηλές τιμές τους πριν να πέσουν τελείως χαμηλά.

Tο fait accompli αποκτά στην εξέλιξη των τιμών μία εντελώς ιδιαίτερη σημασία. Aς δεχθούμε ότι υπάρχει κίνδυνος πολέμου. Πολλοί επενδυτές πουλούν τα αξιόγραφά τους. Όμως την ημέρα που κηρύσσεται ο πόλεμος οι τιμές ανεβαίνουν ξαφνικά πέρα από κάθε προσδοκία. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το 1939 αυτό το φαινόμενο ήταν χαρακτηριστικό για όλα τα χρηματιστήρια, τόσο στην Aμερική όσο και στην Ευρώπη. Και όλα αυτά οφείλονταν στους τεχνικούς λόγους που σας εξήγησα εδώ».

Εξάλλου, εγώ τότε ήμουν προετοιμασμένος για μία μεγάλη οικονομική καταστροφή. Είχα τη βεβαιότητα ότι όλες οι τράπεζες θα έκλειναν, το ίδιο φυσικά θα συνέβαινε και με το χρηματιστήριο και το εμπόριο μελλοντικών συναλλαγών, ήμουν δε προετοιμασμένος για τις αυστηρότατες διατάξεις όσον αφορά στην αγορά συναλλάγματος. Tο Σαββατοκύριακο πέρασε μέσα σε νευρική ένταση. τη Δευτέρα τα πράγματα είχαν προχωρήσει: είχε ξεσπάσει ο πόλεμος.

Ήμουν τόσο αναστατωμένος που ξέχασα το νούμερο του τηλεφώνου μου, το οποίο έπρεπε να δώσω στην τηλεφωνήτρια επειδή καλούσα κάποιον αριθμό του εξωτερικού.
Όμως όταν βγήκα στο δρόμο είδα με μεγάλη μου έκπληξη ότι οι τράπεζες είχαν ανοίξει, όπως ήταν αυτονόητο. Επίσης το χρηματιστήριο και οι προθεσμιακές πράξεις προχωρούσαν κανονικά σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.

Όμως η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν η ακόλουθη: το χρηματιστήριο έκανε στροφή 180 μοιρών και ανέβαινε ακάθεκτο επί έξι μήνες. Αυτό είναι το fait accompli. Όταν υπολογίζει κανείς ότι θα πέσουν οι τιμές, τότε ακριβώς συμβαίνει το αντίθετο.

Antre Kostοlani

ΜΑΙΚ-INTKA-ΚΑΡΔ: Το τρίγωνο του Βερμούδων!

Παρατηρώντας τις επιλογές της στήλης των τελευταίων χρόνων τα τρία τέταρτα περίπου κατάφεραν να δώσουν αποδόσεις πολύ θετικές συγκρινόμενες με το μέσο όρο της αγοράς. Στο kagelarios.blogspot.com υπάρχει αναρτημένος ο πίνακας με τις κατά καιρούς επιλογές.


Από τις υπόλοιπες που πήγαν μέτρια υπάρχουν τρεις που συνθέτουν την εικόνα της απόλυτης αποτυχίας. Δεν κατάφεραν να σηκώσουν ποτέ κεφάλι και ευθύς εξ αρχής βούτηξαν στο αβυσσαλέο κόκκινο των ζημιών. Όπως γνωρίζουν πολλοί από τους φίλους της στήλης είναι η ΜΑΙΚ, ΙΝΤΚΑ και ΚΑΡΔ.

Πιστεύω ότι τόσο για στήλες σαν και αυτήν όσο και επενδυτές αν είναι μια φορά χρήσιμο να εντοπίζεις τα χαρακτηριστικά των επιλογών που οδηγούν σε επιτυχία, είναι δυο φορές χρήσιμο να κάνει εστιάζει κάποιος και στις αποτυχίες προκειμένου να μπορεί να τις αποφύγει στο μέλλον.

Η επιλογή του ΜΑΙΚ λοιπόν έγινε με κριτήριο την πολυεθνική δραστηριότητα της εταιρείας σε ένα κλάδο που είχε κάθε λόγω να ευνοηθεί από την διεθνή οικονομική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, ιδίως από της οικονομικής ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Επιπλέον την εποχή που ετέθη για πρώτη φορά στις επιλογές οι διοίκηση είχε εξαγγείλει ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης της εταιρείας για να αντιμετωπίσει τη φθίνουσα πορεία. Εκτοτε κάθε χρόνο ακούμε για νέο σχέδιο αναδιάρθρωσης και αναστροφή της πορείας δεν βλέπουμε.

Πιστεύω ότι τράβηξε σε μάκρος αλλά το στοίχημα της επαναφορας της εταιρείας δεν είναι χαμένο. Βέβαια στα τωρινά τα επίπεδα τιμών σε σχέση με αυτά που είχαμε προ διετίας τέτοια συμπεράσματα μοιάζουν με ειρωνικά σχόλια. Στα χρηματιστήρια βέβαια αυτά συμβαίνουν, αλλιώς κουτσοί στραβοί δεν θα είχαν λόγο να δουλεύουν.

Η ΙΝΤΚΑ ακολούθησε επίσης μια φθίνουσα πορεία τα τελευταία δέκα χρόνια. Η εταιρεία είχε να διαλέξει μεταξύ εξαφάνισης και επαναπροσανατολισμού των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων από μια εταιρεία που είχε σαν βασικό αντικείμενο τις προμήθειες του ΟΤΕ σε ένα όμιλος με ευρύτερες τηλεπικοινωνιακές και μη δραστηριότητες.

Ο επαναπροσανατολισμός αυτός είναι σε εξέλιξη αν και υπάρχουν κάποιες καθυστερήσεις. Τόσο στις ανάπτυξη των δυνατοτήτων της Τέλεκομ μετά τη συνεργασία με τους ρώσους, όσο και στην είσοδο στις τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες μέσω της HOL. Παρά το γεγονός ότι εδώ μια διετία μας διαψεύδει η περίπτωση της ΙΝΤΚΑ μοιάζει με ένα από τα πιο ενδιαφέροντα turnaround stories της ελληνικής αγοράς. Βιαστήκαμε μάλλον κατά ένα δυο χρόνια.

Η περίπτωση του ΚΑΡΔ για οποιαδήποτε αγορά του κόσμου που σέβεται τον εαυτός της θα αποτελούσε μια εύκολη περίπτωση να κερδίσει κάποιος. Η εταιρεία μετά από ένα σερί ετών δυναμικής ανάπτυξης μια χρονιά χρειάστηκε να βγάλει ζημιές λόγω της πτώσης της τιμής της πρώτης ύλης, γεγονός που την ανάγκασε να πουλήσει τα προϊόντα σε τιμή κάτω του κόστους.

Η πτώση της τιμής από τα 7 στα 3 θεωρήθηκε αρκετή από τη στήλη για να αποτελέσει ευκαιρία. Φευ όμως, η εταιρεία ούτε πέρυσι κατάφερε να επιστρέψει στα κέρδη με αποτέλεσμα η τιμή να πιεστεί κοντά στο ένα Ευρω. Αυτό συνέβη επειδή κάποιοι ξένοι θεσμικοί που είχαν θέση στη μετοχή θεώρησαν ότι περιπαίχτηκαν και αποφάσισαν να πουλήσουν μέχρι εσχάτων.


Ημερησια 07/04/08

Το μηδέν και το άπειρο των αγορών

Ο χρόνος και οι τιμές αποτελούν τα δυο πλέον επικίνδυνα όπλα που απειλούν την οικονομική επιβίωση των επενδυτών.

Στους ανοδικούς κύκλους η χρονική παράταση της διάρκειας βασανίζει του επενδυτές με το μαρτύριο των διαφυγόντων κερδών. Ενώ με βάση την λογική ανάλυση έχει τοποθετηθεί χαμηλά έχει πουλήσει ψηλά και έχει αποκομίσει ένα λογικό κέρδος η συνέχιση της ανόδου και οι υπερβολικές αποτιμήσεις ενίοτε πιέζουν τους συνετούς να ξανατοποθετηθούν στην αγορά.

Τα εύκολα κέρδη τους καθιστούν επιρρεπείς στο δανεισμό και ο δανεισμός στο χρηματιστήριο είναι το πρώτο προς την καταστροφή. Είναι σαν κάθεται κάποιος πάνω σε ένα κιβώτιο δυναμίτη στο οποίο έχει ανάψει το φυτίλι και υπολογίζει με τα μάτια κλειστά που έχει φτάσει περίπου η φλόγα για να τρέξει να καλυφθεί.
Αυτό που δεν γνωρίζει είναι ότι δεν έχουν όλοι οι δυναμίτες το ίδιο μήκος στο φυτίλι.

Στην κάθοδο ο χρόνος λειτουργεί αντιστρόφως ανάλογα. Ενώ μπορεί ο συνετός κερδοσκόπος και επενδυτής να πιάσει τον πυθμένα και να αγοράσει σε καλές τιμές η παράταση της παραμονής στο πυθμένα τον εκβιάζει να πουλήσει κάποιες μετοχές προκειμένου να τις αγοράσει παρακάτω. Συνήθως τις αγοράζει παραπάνω.



Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν εκβιαστικά και οι τιμές. Αν κάποιος αγοράσει στα 5 και πουλήσει στα 10 γιατί αυτό θεωρεί λογικό στα 25 αρχίζει να προβληματίζεται αν έκανε το σωστό και στα 35 ο αδύναμος χαρακτήρα έχει ξαναγοράσει.



Το ίδιο συμβαίνει και προς τα κάτω. Οπου φτάνει κάποια στιγμή που καμιά τιμή δεν φαίνεται φθηνή όσο εξευτελιστική και αν είναι.

Η μοναξιά του ταύρου

Στο τελευταίο του άρθρο στο περιοδικό Forbes, o κ. Φίσερ επαναλαμβάνει με νόημα ένα στατιστικό στοιχείο που είχε πρωτοαναφέρει τον Ιανουάριο: σπάνια το τελευταίο έτος μιας προεδρίας στις ΗΠΑ συμπίπτει με απώλειες στα χρηματιστήρια.

Κι αν μέχρι σήμερα οι επιδόσεις των μετοχών είναι απογοητευτικές, λέει, αυτό αποτελεί έναν παραπάνω λόγο για να προχωρήσουν οι επενδυτές σε αγορές.

Το 2008, γράφει, δεν έχει ακόμα τελειώσει.

«Οι επικριτές μου με αποκαλούν μόνιμο ταύρο», εξομολογείται. «Ξεχνούν, όμως ότι προέβλεψα με ακρίβεια και σχεδόν μόνος τα τρία τελευταία bear markets, το ’87, το ’89 και το 2001».

Ο ίδιος επαναλαμβάνει την άποψή του ότι η τρέχουσα συγκυρία αποτελεί μια διόρθωση κι όχι ένα bear market, δηλαδή μια παρατεταμένη περίοδο υποχώρησης των μετοχών.

Όπως επισημαίνει, στις 13 Μαρτίου η Goldman Sachs απομάκρυνε την επικεφαλής επενδυτικής στρατηγικής, Άμπι Κοέν, επειδή υπήρξε ιδιαίτερα αισιόδοξη για πολύν καιρό. Αμέσως μετά ξεπήδησε από το πουθενά κάποιος Τζο Γκράνβιλ λέγοντας, για λογαριασμό της Goldman, ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός άσχημου bear market.

Αυτή η κίνηση της Goldman, γράφει ο κ. Φίσερ, είναι πολύ αισιόδοξη, λέγοντας ότι θα στοιχημάτιζε ενάντια στον Τζο οποιαδήποτε στιγμή.

Μια παλιά επενδυτική παροιμία λέει «πρέπει να είσαι διστακτικός όταν οι άλλοι είναι πλεονέκτες και να είσαι πλεονέκτης όταν οι άλλοι είναι διστακτικοί», αναφέρει ο κ. Φίσερ. Είναι ξεκάθαρο, λέει, ότι σήμερα οι επενδυτές είναι διστακτικοί. Επομένως, πρέπει κανείς να είναι πλεονέκτης.

Ο κ. Φίσερ επικαλείται άλλο ένα επενδυτικό ρητό: «Να αγοράζεις όταν υπάρχει αίμα στους δρόμους». Υπάρχει πολύ αίμα, λέει, ή τουλάχιστον μεγάλη απαισιοδοξία στη Wall Street.

Γι’ αυτό και συνιστά αγορές. Μάλιστα, δεν διστάζει να υποβάλει και τις δικές του προτιμήσεις

 Ημρησια On Line 11 Απρίλη 2008

Μετοχές και υπνωτικά...

Αν κοσκινίσουμε ολόκληρο το πλανήτη αυτές τις μέρες δεν θα βρούμε και πολλούς φίλους των χρηματιστηριακών αγορών. Ο κύκλος των ενδιαφερομένων έχει στενέψει.


Ακόμη πιο πολύ έχει στενέψει ο κύκλος των ανθρώπων που προσδοκούν ότι είναι πιθανό να αποκομίσεις κάποιος κέρδος αν αγοράσουν μετοχές. Οποιεσδήποτε μετοχές σε οποιαδήποτε τιμή.


Αν περιορίσουμε το δείγμα στην Ελλάδα. Τα ευρήματα θα είναι ακόμη πιο αποκαρδιωτικά. Το πλήγμα του 1999 επιτείνει τη σκιά της αδιαφορίας. Ελάχιστοι πιστεύουν ότι στο χρηματιστήριο μπορεί κάποιος και να κερδίσει.


Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες εγκλωβισμένοι και αδρανοποιημένοι εγχώριοι κωδικοί με μέσο όρο αξίας τις τρεις χιλιάδες Ευρω.


Χιλιάδες τέτοιοι κωδικοί στον τελευταίο ανοδικό κύκλο πούλησαν με ζημιές και εξαφανίστηκαν. Η συντριπτική πλειονότητα των υπόλοιπων ανενεργών κωδικών θα ενεργοποιηθεί όταν οι κάτοχοί τους πιστέψουν ότι αξίζει να πουλήσουν και να φύγουν γιατί η αξία του χαρτοφυλακίου θα έχει αποκτήσει κάποια ευδιάκριτη υπόσταση.


Μοιραία όμως τότε θα είναι η ώρα που οι τιμές θα κάνουν ράλι μικρές διορθώσεις και πάλι ράλι. Οι ίδιοι οι πωλητές και άλλοι πολλοί θα επιστρέψουν να αγοράσουν ψηλότερα και το γεγονός ότι θα καταφέρουν να πουλήσουν ψηλότερα αρκετές φορές θα τους αποθρασύνει τόσο που στ τέλος θα τινάξουν και πάλι στο σύστημα στον αέρα.


Που θα στηριχτεί η επόμενη φούσκα; Για τις μεγάλες αγορές της δύσης στην είσοδο στο παγκόσμιο σύστημα 1-2 δισ. κινέζων και ινδών. Πιθανά θα υπάρξει και κάποια νέα τεχνολογική επανάσταση εναλλακτική ενέργεια, βιοτεχνολογία, ή νανοτεχνολογία.


Για τη Σοφοκλέους ο αέρας της επόμενης φούσκας θα προέρθει από τον πολλαπλασιασμό του home market από τα 10 εκατ. που είναι μέχρι τώρα στα 30 με 100 εκατ. των γειτονικών χωρών που δραστηριοποιούνται ή σχεδιάζουν να δραστηριοποιηθούν πολλές από αυτές.


Αν με 10 εκατ. μια αγορά μπορεί να κάνει μια φούσκα της τάξης των 6.400 μονάδων με 100 εκατ. οικονομική βάση της μεγέθους φούσκα μπορεί να πετύχει;

Ο κύκλος της μαρίδας και ο κύκλος του καρχαρία...

Το 1999 ο χρηματιστηριακός ανοδικός κύκλος έμοιαζε με λαϊκό πανηγύρι. Υπήρχε συμμετοχή και το ρυθμό του σκοπού έδιναν οι ΕΛΔΕ οι χρηματιστηριακές και οι συνοικιακοί λομπίστες.


Ανάλογη ήταν η εικόνα και στο εξωτερικό. Η βαρύτητα του retail στη διαμόρφωση της τάσης ήταν καθοριστική.


Στον ανοδικό κύκλο 2003-2007 όχι μόνο δεν άνθισαν οι παραπάνω πρωταγωνιστές, αλλά κάποιοι που συνέχιζαν να δημιουργούν limit up στο γάμο του καραγκιόζη, συνεθλίβησαν στις συμπληγάδες της πραγματικότητας.


Οι πρωταγωνιστές αυτού του κύκλου ήταν οι μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι του εξωτερικού και τα equity funds. Λόμπι μεγαλοκεφαλαιούχων με πιο επαγγελματικά χαρακτηριστικά από τα συνοικιακά λόμπι, αλλά κατά βάση δομημένα σε μια παρόμοια φιλοσοφία:


Ητοι, αγοράζουμε χαμηλά συμμετοχές σε εταιρείες ή και ολόκληρες επιχειρήσεις τις αναδιαρθρώνουμε και τις κάνουμε πιο αποτελεσματικές και τις πουλάμε ακριβότερα.


Τόσο κατά την περίοδο που τον έλεγχο της αγοράς είχε η μαρίδα, όσο και κατά την περίοδο που τον έλεγχο είχαν οι καρχαρίες το τελικό αποτέλεσμα ήταν παρόμοιο: Χρεοκοπίες, ζημιές και φυλακίσεις?


Τότε τα φαινόμενα αυτά είχαν μαζικό χαρακτήρα, τώρα τον κόσμο πίσω από τα κάγκελα θα δουν κάποιοι traders μεγάλων τραπεζών άντε να δούμε και κανένα πρόεδρο.


Κόκκινη κωδικοί το 99 με πολλές ΕΛΔΕ και ΑΧΕ να κατηγορούνται ότι οδήγησαν τους άσχετους στο λάκκο με τα φίδια των ζημιών, κόκκινες ζημιές τώρα με όλες τις τράπεζες και τους επενδυτικούς οίκους της υφηλίου να έχουν περάσει στο χείλος της χρεοκοπίας.


Ναι μεν από τους Ελδάρχες και τους χρηματιστές μπορεί να κανείς να το περίμενε. Από τις στρατιές όμως των επαγγελματιών διαχειριστών των ξένων οίκων πώς να το χωνέψει.


Το συμπέρασμα από τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των δυο κύκλων είναι ότι οι αγορές έχουν κανόνες που ισχύουν για όλους και μικρούς και μεγάλους. Αυτό γιατί είναι κανόνες που αναφέρονται στην ανθρώπινη φύση.


Ημερησία 10 Απρίλη 2008

Η μετοχή της λογικής

Kατά τη γνώμη μου δεν προοδεύει κανείς καθόλου όταν χρησιμοποιεί τα μαθητικά στο χρηματιστήριο. Oι τιμές των μετοχών δεν μετριούνται με τον πήχη και την εξέλιξη του χρηματιστηρίου δεν την προβλέπουν οι μαθηματικοί υπολογισμοί. Θεωρώ ότι μόνον ένα είδος μαθηματικών ισχύει στο χρηματιστήριο.

Και για να το εξηγήσω θα ήθελα να διηγηθώ την ακόλουθη ιστορία:

Mία μέρα με επισκέφτηκε ένας παλιός μου φίλος που ήταν μάλιστα εξαιρετικός κερδοσκόπος κι έμοιαζε να είναι πολύ αναστατωμένος.

«Πώς εξηγείτε εσείς αυτό το περίεργο φαινόμενο;» με ρώτησε. «Έχω ανακαλύψει τον τελευταίο καιρό ένα ασυνήθιστο φαινόμενο στην κερδοσκοπία που κάνω με μετοχές, ομόλογα και εμπορεύματα. Έχω αυτή τη στιγμή ίσως δέκα διαφορετικές θέσεις στο χρηματιστήριο που δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους.

Κερδοσκοπώ με μετοχές νοτιοαφρικανικών ορυχείων ως προς την άνοδο των τιμών τους, με γαλλικά κρατικά χρεόγραφα ως προς την πτώση τους, με μετοχές αμερικάνικων αυτοβιομηχανιών ως προς την άνοδό τους, με μετοχές αγγλικών τραπεζών ως προς την πτώση τους, με τσίγκο ως προς την άνοδο της τιμής του, με βρώμη ως προς την πτώση της τιμής της, τέλος με αξίες πετρελαίου ως προς την άνοδό τους και με κακάο ως προς την πτώση της τιμής του. Θα παραδεχθείτε ότι οι κερδοσκοπίες αυτές δεν έχουν και μεγάλη σχέση μεταξύ τους. Παρ' όλα αυτά ή μου πάνε όλα ευνοϊκά ή είναι όλα εναντίον μου.

Είτε ανεβαίνουν όλα όσα θα έπρεπε να πέσουν και πέφτουν όλα όσα έπρεπε να ανεβούν, είτε συμβαίνει ακόμα να ανεβαίνουν όλα όσα πρέπει να ανεβούν και πέφτουν όλα όσα πρέπει να πέσουν. Θα ήθελα στ' αλήθεια να ξέρω ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα στις μετοχές της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας και του κακάο, ανάμεσα στις τράπεζες του Λονδίνου και της βρώμης του Γουίνιπεγκ;

Είναι σκέτη τρέλα. Αυτή τη στιγμή όλες μου οι θέσεις έχουν αναποδογυριστεί. Ποια είναι η μυστική δύναμη που κρύβεται πίσω τους και που μερικές φορές είναι καλή μαζί μου, αλλά σήμερα έχει συνωμοτήσει εναντίον μου, ενάντια σε όλες μου τις επενδύσεις;» Σ' αυτή του την παρατήρηση αναγνώρισα τη δεισιδαιμονία που χαρακτηρίζει πολλούς κερδοσκόπους.

«Λοιπόν» απάντησα «υπάρχει μία μετοχή που αυτή τη στιγμή η τιμή της δεν πάει καλά και στην οποία εσείς υπολογίζετε περισσότερο: η μετοχή της Λογικής.

Όταν κερδοσκοπείτε με μετοχές υποθέτω ότι βασίζεστε σε ισολογισμούς, υπολογισμούς κέρδους και ζημίας, μερίσματα κ.λπ. και όσον αφορά τις κερδοσκοπίες με πρώτες ύλες βασίζεστε σε στατιστικές σχετικά με τις σοδειές και την κατανάλωση, σε εμπορικές συμφωνίες και στην εξωτερική πολιτική. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε, υποθέτω, σε μία περίοδο όπου η Λογική δεν μπορεί να προχωρήσει και γι' αυτό το λόγο όλα είναι εναντίον σας.

Kάνετε λίγο υπομονή. H μετοχή που ονομάζεται «Λογική» θα ανέβει ξανά και τότε όλα θα μπουν σε "λογική" τάξη
 
Αντρε Κοστολανι

Ευτυχώς είναι ανισόρροπες..

Στις χρηματιστηριακές αγορές δεν αρέσει η ισορροπία. Προτιμούν την ανισορροπία. Προτιμούν να υπάρχει μια μικρή απόκλιση ανάμεσα σε αυτό που πιστεύουν οι συμμετέχοντες και αυτό που πράττουν ίδιες. Να υπάρχουν δηλαδή αποκλίσεις μεταξύ των αντιλήψεων των συμμετεχόντων.


Οσο η απόκλιση αυτή είναι μικρή δεν υπάρχει κανένα λόγος ανησυχίας. Λόγοι ανησυχίας προκύπτουν όταν οι αντιλήψεις των συμμετεχόντων ομογενοποιούνται επί μακρόν ή αποκλίνουν πολύ.


Στην περίπτωση. Οταν δηλ. οι αντιλήψεις (ή προκαταλήψεις αν προτιμάται επί το πιο φιλοσοφικό) συγκλίνουν η τάση προς μια κατεύθυνση αποκτά ορμητικό χαρακτήρα και οι συμμετέχοντες κάθε μέρα που περνά πιστεύουν όλο και περισσότερο ότι η διάρκεια εκτείνεται στο διηνεκές.


Εκεί είναι που χρειάζεται προσοχή καθώς η ανατροπή της τάσης μπορεί να προκύψει ανα πάσα στιγμή από οποιαδήποτε αφορμή. Αυτό συμβαίνει συχνά στις κορυφές αλλά και τους πυθμένες.


Ομογενοποίηση της αγοράς είχαμε στη Σοφοκλέους στις αρχές του 2006, το Μάη της ίδιας χρονιάς, αλλά και το καλοκαίρι του 2007. Ομογενοποίηση των προκαταλήψεων από την ανάποδη πλευρά έχουνε και τώρα.


Μόνο τις τελευταίες μέρες ένα τμήμα της αγοράς παρατηρώντας την ανοδική αντίδραση αρχίζει να αναθεωρεί την προκατάληψη ότι ο πυθμένας της διόρθωσης των τελευταίων μηνών δεν είναι ακόμη ορατός.


Οι διαθέσεις του εγχώριου κοινού όμως μικρή επίδραση έχουν στην γενική εικόνα της αγοράς. Όπως υποστηρίζει η στήλη εδώ και αρκετά χρόνια αν θέλει κάποιος να δει τι καιρό θα κάνει αύριο στη Σοφοκλέους καλά να θα κάνει να δει το μετερεωλογικό δελτίο στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.



Ημερησία 3/4/08

Οι τρείς φάσεις...

Οι τρεις φάσεις ενός bear market ράλι είναι: πρώτη φάση το short covering. Ητοι, το κλείσιμο των θέσεων αυτών που πόνταραν στην πτώση με επιθετικές αγορές.


Ο πανικός της πτώσης και αυτόματα οδηγεί σε προσδοκία περαιτέρω πτώσης, αντικαθίσταται από την περίσκεψη.


Η εισροή κεφαλαίων. Οσοι διέθεταν ρευστό βλέποντας τις τιμές να ανεβαίνουν δεν μπορούν να αντισταθούν στη σκέψη ότι υπάρχουν κάποιοι που κερδίζουν και αυτοί όχι και αρχίζουν να τοποθετούν χρήμα.


Η τρίτη φάση είναι εκείνη που ο ενθουσιασμός εγκαθίσταται οριστικά στη θέση της περίσκεψης. Στη φάση αυτή οι πλέον ρισκαδόροι δανείζονται.


Οι ρισκαδόροι σπάνια διαθέτουν επαρκή κεφάλαια και συνήθως κινούνται στο όριο των δανεικών που μπορούν να εξασφαλίσουν.


Στην φάση που οι ευκόλως ενθουσιαζόμενοι έχουν εξαντλήσει τα όρια του δανεισμού τους, τελειώνει και αυτός ο συνήθως μεσοπρόθεσμος ανοδικός κύκλος.


Λαμβάνει χώρα η διόρθωση. Αν διαφαίνεται αλλαγή της τάσης στα μακροοικονομικά ή την εταιρική κερδοφορία τα χαμηλά της διόρθωσης είναι υψηλότερα από τα προηγούμενα χαμηλά και το ράλι της αρκούδας μοιάζει με πρωιμο ράλι των ταύρων.


Η στήλη απανθίζοντας τις εκτιμήσεις των εγχώριων παραγόντων κατέληξε στην διαπίστωση ότι οι έχοντες συνεργασία με ξένους περιμένουν και άλλο κύμα διόρθωσης που θα οδηγήσει και σε νέα χαμηλά. Οι παράγοντες που έχουν πάρε δώσε με εγχώριους πιθανολογούν ότι ίσως έχουμε να δει τα χειρότερα.
Ημερησια 4/4/08