Το μηδέν και το άπειρο των αγορών

Ο χρόνος και οι τιμές αποτελούν τα δυο πλέον επικίνδυνα όπλα που απειλούν την οικονομική επιβίωση των επενδυτών.

Στους ανοδικούς κύκλους η χρονική παράταση της διάρκειας βασανίζει του επενδυτές με το μαρτύριο των διαφυγόντων κερδών. Ενώ με βάση την λογική ανάλυση έχει τοποθετηθεί χαμηλά έχει πουλήσει ψηλά και έχει αποκομίσει ένα λογικό κέρδος η συνέχιση της ανόδου και οι υπερβολικές αποτιμήσεις ενίοτε πιέζουν τους συνετούς να ξανατοποθετηθούν στην αγορά.

Τα εύκολα κέρδη τους καθιστούν επιρρεπείς στο δανεισμό και ο δανεισμός στο χρηματιστήριο είναι το πρώτο προς την καταστροφή. Είναι σαν κάθεται κάποιος πάνω σε ένα κιβώτιο δυναμίτη στο οποίο έχει ανάψει το φυτίλι και υπολογίζει με τα μάτια κλειστά που έχει φτάσει περίπου η φλόγα για να τρέξει να καλυφθεί.
Αυτό που δεν γνωρίζει είναι ότι δεν έχουν όλοι οι δυναμίτες το ίδιο μήκος στο φυτίλι.

Στην κάθοδο ο χρόνος λειτουργεί αντιστρόφως ανάλογα. Ενώ μπορεί ο συνετός κερδοσκόπος και επενδυτής να πιάσει τον πυθμένα και να αγοράσει σε καλές τιμές η παράταση της παραμονής στο πυθμένα τον εκβιάζει να πουλήσει κάποιες μετοχές προκειμένου να τις αγοράσει παρακάτω. Συνήθως τις αγοράζει παραπάνω.



Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν εκβιαστικά και οι τιμές. Αν κάποιος αγοράσει στα 5 και πουλήσει στα 10 γιατί αυτό θεωρεί λογικό στα 25 αρχίζει να προβληματίζεται αν έκανε το σωστό και στα 35 ο αδύναμος χαρακτήρα έχει ξαναγοράσει.



Το ίδιο συμβαίνει και προς τα κάτω. Οπου φτάνει κάποια στιγμή που καμιά τιμή δεν φαίνεται φθηνή όσο εξευτελιστική και αν είναι.