Το 1999 ο χρηματιστηριακός ανοδικός κύκλος έμοιαζε με λαϊκό πανηγύρι. Υπήρχε συμμετοχή και το ρυθμό του σκοπού έδιναν οι ΕΛΔΕ οι χρηματιστηριακές και οι συνοικιακοί λομπίστες.
Ανάλογη ήταν η εικόνα και στο εξωτερικό. Η βαρύτητα του retail στη διαμόρφωση της τάσης ήταν καθοριστική.
Στον ανοδικό κύκλο 2003-2007 όχι μόνο δεν άνθισαν οι παραπάνω πρωταγωνιστές, αλλά κάποιοι που συνέχιζαν να δημιουργούν limit up στο γάμο του καραγκιόζη, συνεθλίβησαν στις συμπληγάδες της πραγματικότητας.
Οι πρωταγωνιστές αυτού του κύκλου ήταν οι μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι του εξωτερικού και τα equity funds. Λόμπι μεγαλοκεφαλαιούχων με πιο επαγγελματικά χαρακτηριστικά από τα συνοικιακά λόμπι, αλλά κατά βάση δομημένα σε μια παρόμοια φιλοσοφία:
Ητοι, αγοράζουμε χαμηλά συμμετοχές σε εταιρείες ή και ολόκληρες επιχειρήσεις τις αναδιαρθρώνουμε και τις κάνουμε πιο αποτελεσματικές και τις πουλάμε ακριβότερα.
Τόσο κατά την περίοδο που τον έλεγχο της αγοράς είχε η μαρίδα, όσο και κατά την περίοδο που τον έλεγχο είχαν οι καρχαρίες το τελικό αποτέλεσμα ήταν παρόμοιο: Χρεοκοπίες, ζημιές και φυλακίσεις?
Τότε τα φαινόμενα αυτά είχαν μαζικό χαρακτήρα, τώρα τον κόσμο πίσω από τα κάγκελα θα δουν κάποιοι traders μεγάλων τραπεζών άντε να δούμε και κανένα πρόεδρο.
Κόκκινη κωδικοί το 99 με πολλές ΕΛΔΕ και ΑΧΕ να κατηγορούνται ότι οδήγησαν τους άσχετους στο λάκκο με τα φίδια των ζημιών, κόκκινες ζημιές τώρα με όλες τις τράπεζες και τους επενδυτικούς οίκους της υφηλίου να έχουν περάσει στο χείλος της χρεοκοπίας.
Ναι μεν από τους Ελδάρχες και τους χρηματιστές μπορεί να κανείς να το περίμενε. Από τις στρατιές όμως των επαγγελματιών διαχειριστών των ξένων οίκων πώς να το χωνέψει.
Το συμπέρασμα από τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των δυο κύκλων είναι ότι οι αγορές έχουν κανόνες που ισχύουν για όλους και μικρούς και μεγάλους. Αυτό γιατί είναι κανόνες που αναφέρονται στην ανθρώπινη φύση.
Ημερησία 10 Απρίλη 2008
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου