Εχουμε να κάνουμε με μια διόρθωση σε μια μακροπρόθεσμη ανοδική αγορά ή αρχή μια μακροπρόθεσμης διόρθωσης; Με λίγα λόγια πρέπει να μιλάμε για την αρχή του τέλους ή το τέλος της αρχής; Ιδού το ερώτημα που ταλανίζει τους επενδυτές στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα τις τελευταίες εβδομάδες.
Με λίγα λόγια έχουν να κάνουμε με διόρθωση η αλλαγή τάσης;
Όπως σε όλα δύσκολα θέματα όποιος καταφέρει να θέσει τις σωστές ερωτήσεις έχει εξασφαλίσει εκ των προτέρων το 50% κάποιων σωστών απαντήσεων.
Με βάση τα θεμελιώδη κριτήρια και κάνοντας χρήση των ιστορικών στοιχείων ο κύκλος των κερδών βρίσκεται πιο κοντά στις ιστορικές κορυφές και πιο μακριά από τους ιστορικούς πυθμένες.
Το 2003 π.χ. τα θεωρητικά κέρδη ανά μετοχή που αντιστοιχούσαν στον S&P 500 είχαν προσγειωθεί κοντά στα 20 δολάρια. Το 2007 είχαν ξεπεράσει τα 80 δολάρια και τώρα έχουνε εισέλθει σε τροχιά κάμψης.
Τα ιστορικά στοιχεία λοιπόν θα μπορούσαν να συνηγορούν στην ανάγκη δρομολόγησης μια πτωτικής τάσης.
Από την άλλη πλευρά το συνολικό χρέος της αμερικάνικης οικονομίας έχει ξεπεράσει προ πολλού το 300% του ΑΕΠ. Για πολλά χρόνια η αμερικάνικη οικονομία αναπτύσσεται με δανεικά. Το 1929 το αντίστοιχο συνολικό χρέος ήταν μόνο το 200% του ΑΕΠ και χρειάστηκε ένα κραχ μια δεκαετία και ένα πόλεμος στον οποίο οι ΗΠΑ μπήκαν σαν ο μεγαλύτερος χρεώστης και βγήκαν σαν ο μεγαλύτερος πιστωτής.
Αυτό είναι η μια πλευρά η αρνητική. Είναι θέμα χρόνου κάποια στιγμή να αρχίσει η δρομολογησή της. Τώρα αν θα είναι θέμα μερικών μηνών, ετών ή δεκαετιών, νομίζω ότι κανένας δεν μπορεί να απαντήσει.
Γι’ αυτό που είμαι σίγουρος είναι ότι κάποιος που τα τελευταία 15-20 χρόνια βγαίνει κερδισμένος από κάθε χρηματιστηριακό κύκλο πρέπει να ασφαλίζει ένα 10-20% των κερδών σε κάποιες θέσεις που θα λαμβάνουν αυτό το σενάριο υπόψη. Π.χ. χρυσός, ασήμι κλπ. Από το 2002 το υποστηρίζουμε αυτό.
Η άλλη πλευρά είναι η τεχνική εικόνα του χρηματιστηριακού κύκλου που ξεκίνησε το 2003. Την μέχρι τώρα άνοδο της έχουν οδηγήσει οι επαγγελματίες μέσω των μεγάλων funds.
Ενας χρηματιστηριακός κύκλο τελειώνει όταν οι μετοχές περνάνε από τα δυνατά χέρια στα αδύνατα και η είδηση που κυριαρχεί είναι η επόμενη κορυφή και όχι η ύφεση και το κραχ όπως εδώ και έξι μήνες.
Το γεγονός ότι τα χαρτιά παραμένουν στα δυνατά χέρια απομακρύνει την πιθανότητα ενός κραχ και συνηγορεί στην άποψη ότι το πιθανότερο είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια διόρθωση.
Το 2000 που την άνοδο την καθοδηγούσε το retail η πτώση ετέθη εκτός ελέγχου και έλαβε μεγάλο βάθος και διάρκεια. Το 2008 δεν φαίνεται να συντρέχουν τέτοιοι λόγοι.
Από αυτή τη πλευρά τα επιχειρήματα συνηγορούν υπέρ μια διόρθωσης στα πλαίσια ενός ανοδικού κύκλου.
Υπάρχει και άλλη μια πλευρά όμως που συνηγορεί υπέρ μια μεσοπρόθεσμης διόρθωσης και όχι την έναρξη μακροπρόθεσμου κύκλου πτώσης. Είναι η διεθνής πολιτική συγκυρία.
Αν διαφαινόταν η πιθανότητα να καταρρεύσει η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, αυτή της μοναδικής πολιτικής υπερδύναμης, θα είχαμε διεθνή ένταση.
Αυτή τι στιγμή δεν υπάρχει καμία δύναμη που να διεκδικεί άμεσα ρόλο υπερδύναμης. Αντίθετα μάλιστα τόσο η Κίνα, όσο και η Ρωσία έχουν άμεση συμφέρον από την διατήρηση του status που υπάρχει τα τελευταία χρόνια. Η Ευρώπη ακόμη περισσότερο.
Με λίγα λόγια έχουν να κάνουμε με διόρθωση η αλλαγή τάσης;
Όπως σε όλα δύσκολα θέματα όποιος καταφέρει να θέσει τις σωστές ερωτήσεις έχει εξασφαλίσει εκ των προτέρων το 50% κάποιων σωστών απαντήσεων.
Με βάση τα θεμελιώδη κριτήρια και κάνοντας χρήση των ιστορικών στοιχείων ο κύκλος των κερδών βρίσκεται πιο κοντά στις ιστορικές κορυφές και πιο μακριά από τους ιστορικούς πυθμένες.
Το 2003 π.χ. τα θεωρητικά κέρδη ανά μετοχή που αντιστοιχούσαν στον S&P 500 είχαν προσγειωθεί κοντά στα 20 δολάρια. Το 2007 είχαν ξεπεράσει τα 80 δολάρια και τώρα έχουνε εισέλθει σε τροχιά κάμψης.
Τα ιστορικά στοιχεία λοιπόν θα μπορούσαν να συνηγορούν στην ανάγκη δρομολόγησης μια πτωτικής τάσης.
Από την άλλη πλευρά το συνολικό χρέος της αμερικάνικης οικονομίας έχει ξεπεράσει προ πολλού το 300% του ΑΕΠ. Για πολλά χρόνια η αμερικάνικη οικονομία αναπτύσσεται με δανεικά. Το 1929 το αντίστοιχο συνολικό χρέος ήταν μόνο το 200% του ΑΕΠ και χρειάστηκε ένα κραχ μια δεκαετία και ένα πόλεμος στον οποίο οι ΗΠΑ μπήκαν σαν ο μεγαλύτερος χρεώστης και βγήκαν σαν ο μεγαλύτερος πιστωτής.
Αυτό είναι η μια πλευρά η αρνητική. Είναι θέμα χρόνου κάποια στιγμή να αρχίσει η δρομολογησή της. Τώρα αν θα είναι θέμα μερικών μηνών, ετών ή δεκαετιών, νομίζω ότι κανένας δεν μπορεί να απαντήσει.
Γι’ αυτό που είμαι σίγουρος είναι ότι κάποιος που τα τελευταία 15-20 χρόνια βγαίνει κερδισμένος από κάθε χρηματιστηριακό κύκλο πρέπει να ασφαλίζει ένα 10-20% των κερδών σε κάποιες θέσεις που θα λαμβάνουν αυτό το σενάριο υπόψη. Π.χ. χρυσός, ασήμι κλπ. Από το 2002 το υποστηρίζουμε αυτό.
Η άλλη πλευρά είναι η τεχνική εικόνα του χρηματιστηριακού κύκλου που ξεκίνησε το 2003. Την μέχρι τώρα άνοδο της έχουν οδηγήσει οι επαγγελματίες μέσω των μεγάλων funds.
Ενας χρηματιστηριακός κύκλο τελειώνει όταν οι μετοχές περνάνε από τα δυνατά χέρια στα αδύνατα και η είδηση που κυριαρχεί είναι η επόμενη κορυφή και όχι η ύφεση και το κραχ όπως εδώ και έξι μήνες.
Το γεγονός ότι τα χαρτιά παραμένουν στα δυνατά χέρια απομακρύνει την πιθανότητα ενός κραχ και συνηγορεί στην άποψη ότι το πιθανότερο είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια διόρθωση.
Το 2000 που την άνοδο την καθοδηγούσε το retail η πτώση ετέθη εκτός ελέγχου και έλαβε μεγάλο βάθος και διάρκεια. Το 2008 δεν φαίνεται να συντρέχουν τέτοιοι λόγοι.
Από αυτή τη πλευρά τα επιχειρήματα συνηγορούν υπέρ μια διόρθωσης στα πλαίσια ενός ανοδικού κύκλου.
Υπάρχει και άλλη μια πλευρά όμως που συνηγορεί υπέρ μια μεσοπρόθεσμης διόρθωσης και όχι την έναρξη μακροπρόθεσμου κύκλου πτώσης. Είναι η διεθνής πολιτική συγκυρία.
Αν διαφαινόταν η πιθανότητα να καταρρεύσει η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, αυτή της μοναδικής πολιτικής υπερδύναμης, θα είχαμε διεθνή ένταση.
Αυτή τι στιγμή δεν υπάρχει καμία δύναμη που να διεκδικεί άμεσα ρόλο υπερδύναμης. Αντίθετα μάλιστα τόσο η Κίνα, όσο και η Ρωσία έχουν άμεση συμφέρον από την διατήρηση του status που υπάρχει τα τελευταία χρόνια. Η Ευρώπη ακόμη περισσότερο.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου