H γενική κατάσταση της οικονομίας και ιδιαίτερα αυτή των επιμέρους κλάδων αποφασίζει για την ποιότητα και τις μελλοντικές αποδόσεις των μετοχών.
Όποιος μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθεί ένας κλάδος επί σειρά ετών, μπορεί να κερδίσει πολλά. Καθοριστικοί για τη συνολική τάση του χρηματιστηρίου είναι, κατά την άποψή μου, δύο βασικοί παράγοντες. όλοι οι άλλοι καταλήγουν τελικά σε αυτούς τους δύο:
1. H σχέση μεταξύ της ποσότητας του χρήματος και της έκδοσης νέων αξιογράφων.
2. Το ψυχολογικό στοιχείο, η αισιοδοξία ή η απαισιοδοξία, η εκτίμηση δηλαδή του μέλλοντος. Όλα τα γεγονότα, όλα τα πολιτικά, οικονομικά και χρηματοπιστωτικά μέτρα, είτε τώρα είναι σημαντικά είτε ασήμαντα, καταλήγουν τελικά σε αυτά τα δύο δεδομένα.
Έχω ήδη εκφράσει παλιότερα αυτή τη θεωρία ως μαθηματική εξίσωση, η οποία θα έπρεπε να είναι η βασική αρχή κάθε χρηματιστηριακής τάσης: T (τάση) = X (χρήμα) + Ψ (ψυχολογία)
Με τον όρο «χρήμα» εννοώ το χρήμα που διατίθεται στο χρηματιστήριο. Όταν συνεχώς εκδίδονται μεγάλες ποσότητες από ομόλογα (μετατρέψιμες ομολογίες) με υψηλά επιτόκια, όταν οι τράπεζες και τα ταμιευτήρια καταβάλλουν υψηλούς τόκους για προθεσμιακές καταθέσεις, τότε απομένουν φυσικά πολύ λίγα χρήματα διαθέσιμα για την αγορά μετοχών.
Eν συντομία, ο παράγοντας «χρήμα» εξαρτάται από το μακροχρόνιο ύψος των επιτοκίων. Αντίθετα, ο παράγοντας «ψυχολογία», αν τον δει κανείς με προσοχή, είναι το άθροισμα ενός μεγάλου αριθμού διαφορετικών παραγόντων μικρότερης σπουδαιότητας.
Aς δεχθούμε ότι μειώνονται τα κέρδη και τα μερίσματα μίας εταιρείας, ότι οι φόροι αυξάνονται κ.λπ., ότι έχουμε δηλαδή ένα πλήθος αρνητικών παραγόντων.
Όταν όμως το κοινό εκτιμά το μέλλον με αισιοδοξία, δέχεται αυτές τις άσχημες ειδήσεις επειδή έχει την πεποίθηση ότι οι προαναφερθείσες αρνητικές επιρροές θα έχουν μόνο παροδική επίδραση.
O παράγοντας Ψ (ψυχολογία) παραμένει σε αυτή την περίπτωση θετικός παρά τις κακές βασικές ειδήσεις.
Απο το βιβλίο του Α. Κοστολάνι, "Η Ψυχολογία του χρηματιστηρίου"
Όποιος μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθεί ένας κλάδος επί σειρά ετών, μπορεί να κερδίσει πολλά. Καθοριστικοί για τη συνολική τάση του χρηματιστηρίου είναι, κατά την άποψή μου, δύο βασικοί παράγοντες. όλοι οι άλλοι καταλήγουν τελικά σε αυτούς τους δύο:
1. H σχέση μεταξύ της ποσότητας του χρήματος και της έκδοσης νέων αξιογράφων.
2. Το ψυχολογικό στοιχείο, η αισιοδοξία ή η απαισιοδοξία, η εκτίμηση δηλαδή του μέλλοντος. Όλα τα γεγονότα, όλα τα πολιτικά, οικονομικά και χρηματοπιστωτικά μέτρα, είτε τώρα είναι σημαντικά είτε ασήμαντα, καταλήγουν τελικά σε αυτά τα δύο δεδομένα.
Έχω ήδη εκφράσει παλιότερα αυτή τη θεωρία ως μαθηματική εξίσωση, η οποία θα έπρεπε να είναι η βασική αρχή κάθε χρηματιστηριακής τάσης: T (τάση) = X (χρήμα) + Ψ (ψυχολογία)
Με τον όρο «χρήμα» εννοώ το χρήμα που διατίθεται στο χρηματιστήριο. Όταν συνεχώς εκδίδονται μεγάλες ποσότητες από ομόλογα (μετατρέψιμες ομολογίες) με υψηλά επιτόκια, όταν οι τράπεζες και τα ταμιευτήρια καταβάλλουν υψηλούς τόκους για προθεσμιακές καταθέσεις, τότε απομένουν φυσικά πολύ λίγα χρήματα διαθέσιμα για την αγορά μετοχών.
Eν συντομία, ο παράγοντας «χρήμα» εξαρτάται από το μακροχρόνιο ύψος των επιτοκίων. Αντίθετα, ο παράγοντας «ψυχολογία», αν τον δει κανείς με προσοχή, είναι το άθροισμα ενός μεγάλου αριθμού διαφορετικών παραγόντων μικρότερης σπουδαιότητας.
Aς δεχθούμε ότι μειώνονται τα κέρδη και τα μερίσματα μίας εταιρείας, ότι οι φόροι αυξάνονται κ.λπ., ότι έχουμε δηλαδή ένα πλήθος αρνητικών παραγόντων.
Όταν όμως το κοινό εκτιμά το μέλλον με αισιοδοξία, δέχεται αυτές τις άσχημες ειδήσεις επειδή έχει την πεποίθηση ότι οι προαναφερθείσες αρνητικές επιρροές θα έχουν μόνο παροδική επίδραση.
O παράγοντας Ψ (ψυχολογία) παραμένει σε αυτή την περίπτωση θετικός παρά τις κακές βασικές ειδήσεις.
Απο το βιβλίο του Α. Κοστολάνι, "Η Ψυχολογία του χρηματιστηρίου"
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου